if you can't say it, BLOG it!
MALAPIT na.. Magugulat ka..   
Sunday, November 11, 2007
THE OTHER SIDE..(Ang Nawawalang Kwento ng Pag-ibig)
Alam ko, ni minsan hindi ko pa nababanggit ang character ng taong ito, me nagawa na akong blog sa kanya dati pero dinelete ko. May mga succeeding post ako rito tungkol sa kanya pero di ko pa pinupublish, kase parang out of topic range ang mga nasulat ko. Pero etong entry kong to, dapat lang na i-publish ko.. sa mga ayaw sa mga kwentong kabaduyan, kadramahan at kaOAyan, please, don’t attempt to go on reading this entry kase, eto na ang pinakamadamdamin at tingin ko pinakabaduy kong paglalahad.. (O di ba, umpisa pa lang, nuknukan na ng kabaduyan, pero kelangan talagang isulat to, outlet ko kase..)

Gaya nga ng nasabi ko, mga dear bloggers and readers, siguro di niyo pa kilala si Happiness. Bakit Happiness? Kase eto ang naging tawagan naming dalawa. Bakit? kase trip lang talaga namin ang magpakabaduy..Sino nga ba si Happiness..

Si Happiness ay isang Friday the 13th believer, ipinaglihi sa empanada, simbolo ng isang Gabriela Silang, masayahin at kagaya ko ding krung-krung kung umasta. Ito siguro ang naging dahilan kung bakit ko siya nagustuhan. Saan ko siya nakilala.. Sabihin niyo ng baduy, pero sa isang TV Chatroom. Totoo, ngayon lang nag-sink in sa akin ang kabaduyan na ito.. Sa kasagsagan kase ng pinaka-emotional stage ko (hehe, breaking the pot kase ang drama ko noon..) naghanap ako ng way para maka-mingle ng ibang tao at makahanap ng new friends, alam mo na, after the breaking the pot scene, dapat anew lahat.. Paano nga kami nagkakilala, ganito ang kwento..

Nanonood ako ng TV sa office nun, at habang nagchachannel surfing ako, nakita ko ang isang TV Chatroom, at nakita kong nakapost ang number niya..

SWEETGURL20: W A N T E D textmate 20-25 years old, mabait at masaya kasama, cute at malambing text me here 0926 blah blah blah..

Ng nakita kong nakaflash ang number niya, naisip kong itxt siya, pero may mga opismeyt pa ako sa loob ng opis ni kuya kaya palihim kong sinulat ang number niya.. at dali-daling sinave sa phonebook ko. Aminado ako, dalawa lang ang nasa sa aking qualification, 20-25 years old at masaya kasama. The rest is questionable na..

Tinext ko siya at nagkakilala kami mga early August. Nagmeet kame, at dahil sa Globe, ang imposible, naging posible. Salamat na lang sa Globe Non-stop texting. Dahil dito, nagkaroon ako ng new friend. At dahil pareho kami ng naging sitwasyon noon (kagagaling din niya sa break-up situation), after siguro mga three weeks, si Sweetgurl20, naging Happiness na ng buhay ko. (nampootah, ang baduy noh?!) Siguro nga, medyo naging mabilis ang lahat, nakuha siya sa kwento ko, nakuha din ako sa kwento niya, naging sobrang attached, sympathetic at affectionate lang siguro kami sa isat-isa noon.

Naging maganda ang flow ng river para sa amin, may time nga na parang ayoko ng pumasok sa opis at siya na lang ang gusto kong samahan. Dumating kami sa point na nag-iisip na ng mga pangalan ng mga magiging baby namin, (ambilis at futuristic no, pero totoo to..). sabi pa nga niya, payag daw siyang anakan ko, kaya nga lang dapat yung mamanahin lang daw ng magiging baby namin e ang laway ko. O di ba, anlupet ng pagkakrungkrung..

May saying na: Kung gaano mo kabilis nakukuha ang isang bagay, ganun din kabilis kung ito ay mawala. Sa tingin ko, naging totoo itong kasabihan na ito sa akin. Sa loob ng four months, hindi ko alam kung ano ang naging problema.. siguro masyadong naging sobrang malapit lang kami at nagkasawaan na lang, siguro sa side niya. Sobrang okey naman kame pero all of a sudden, parang nag-collide lahat ng stars sa heaven at ako ang binagsakan.

Siguro mga four days na, tinetext ko siya at tinatawagan, di ko siya macontact at di siya talaga nagrereply. Sinubukan kong puntahan siya dun sa boarding house niya, pero palaging wala siya. Kinapalan ko na ang pagmumukha ko kahit sobrang takot ako dun sa landlady nilang bulldog. Tiniis ko yun. Nung Thursday morning, sa siguro mga 2,345 attempts ko na tawagan siya at palaging out of reach siya, sa wakas nacontact ko siya. Sabi ko, “Helloo, buhay ka pa pala, bakit hindi ka nagpaparamdam sa akin ng apat na araw..ikaw ba talaga to, o multo mo?!”. “Wala kase akong load eh..sorry..”, tugon niya. “Ano ba naman, mag-isip isip ka naman ng mas matinong palusot mo, para naman maniwala ako, naman oh!!.” ang pabiro kong nasambit. “alam mo, palagi na lang na ganito ang isyu, e sa wala nga akong load, ano bang problema mo?!” ang pasigaw niyang nasambit. “ano ba ito, galit ka ba?! E binabaliktad mo na naman ang mga pangyayari.. @#$#%$# naman oh, wala ka bang magawang mabuti sa akin.. !@$#^&%$! talaga, ano ba kase ang gusto mo ha..!!, bakit di mo na lang sabihin ng diretso para hindi ako nagmumukang tanga sa kakaintay sa wala..!!” Pagkatapos kong nasabi ang mga katagang ito, binabaan ako ng phone.. kasunod nito ang text na..

“Mahal kita! Pero yung pinakita mo, parang hindi ikaw. Alam mo noon tingin ko hindi ka makakapatay ng lamok, yun pala nasa loob ang kulo mo. Alam mo, sobrang paranoid ka talaga. Hindi lang ako nakatext sa iyo, ganyan na ang pina-iisip mo sa akin, tama ba naman yan?! Pagod na ako sa ganito, at pagod na din ako sa iyo. Ayoko na talaga. Don’t make me change my decision kase final na to. Ayoko na. Last call mo na yun, sana last text mo na din kanina.. maaalala ko lang yung mga sinabi mo sakin kanina pag nakakausap kita!!! Please lang hayaan mo nalang ako. Sinira mo lahat ng pinagsamahan natin kung meron man, dahil dun sa mga sinabi mo. Hindi ko na sasagutin ang mga tawag at text mo next time. Ingat na lang..”

Nabigla ako sa tinext niyang to. Sino ba naman ang di mabibigla at mabuburyo sa mga words na to, after 4 days of no communication, tapos ganito pa ang bubungad sa yung message galing sa kanya. Paksyet, ano to, lokohan?! Tsaka gawin bang isyu yung mga sinabi ko? E siya tong hindi maipaliwanag kung ano ang problema at ginagawa niya ang pang-iiwas.. So ayun, nagtextback ako..

“O sige, diretsuhin mo na ko, o kelangan pa ba ako ang mageexplain sa yo ng mga bagya bagay, o kelangan pa ba ako ang gumawa ng approach para huwag ka ng mahirapan pa sa kakaexplain at kakagawa ng mga useless points mo!? Diyan ka naman magaling, sa diversionary tactics mo..akala mo, 1.25 grade ko sa psychology, defense mechanism mo lang yan just for you to get out sa situation..”

opo dear reders, ganito katindi ang mala-ragnarok naming pagtetext, yung pudpod na talaga ang daliri ko, at todo sa haba, mga 15 links ang drama ng SMS exchange namin. Salamat sa Globe Non-stop at kahit papaano, puso lang ang sumakit, hindi sumabay ang bulsa.. after nasend ko yun, naghintay ako ng reply niya. Mga 20 minutes ang nakalipas bago siya nagreply. At ito ang sagot niya..

“hirap lang talaga akong makahanap ng signal sa loob ng bahay, tsaka may sira ang phone ko, hindi ako makatext. Yung tinext ko sa yo, test ko lang dapat yun kung ano magiging reaksiyon mo! Sabi ko MAHAL KITA di ba?! kaso nawala bigla nung murahin mo ko ng todo!! Maliitin moko!! Hindi ko alam, nasa loob pala talaga ang kulo mo! Mabuti na rin at hindi pa nagtagal nalaman ko din na ganyan ka. Salamat sa lahat ng oras mo! Sana makahanap ka ng katulad ko, yung tipong patatawanin ka, kakantahan ng favorite song mong Ulan para lang sumaya ka, salamat sa lahat. Wag ka na reply..”

naka CAPS LOCK talaga ang term na mahal kita. Di ba, inemphasize pa, pero in the end, sasabihing ayaw na niya, magulo no?! parang ambilis ng mga pangyayari na hindi ko talaga maipaliwanag kung bakit biglang nagkaganito ang ending. Parang mali ang script na di ko mawari kung totoo ba lahat ng to.. kakaiba..

REACTION:Oo totoo, natuwa ako sa kanya, napamahal ng sobra-sobra dahil na siguro sa situation, sa mga petty hirit niya gaya ng: “tumawag ako sa yo kanina, out of chuva yang CP mo!Luv you!”, “Empty bat na ako, tawag ako may”, “Kumain ka na ba, wag ka ng kumain, tataba ka..”,”yan kase ang tigas ng ulo mo, buti nga sa yo..”, “katatapos lang ng medical exam, asan ka ba?! wag ka na reply..” mga simpleng hirit niya na natutuwa ako.. Siya lang ang nakapagpa-iyak sa akin dahil sobrang ni-love ko talaga siya, na oras na nadidinig ko ang kantang Ulan, parang gusto kong pumatay (ng aso).. hindi talaga, iba siya, sana kase hindi naging ganun ang mga pangyayari. Pero ako yung tipong tinatanggap anuman ang desisyon ganyan ganyan, basta ako alam ko, wala sa akin ang fault na iyon. Alam ko nagawa niya yun para iinvert lang ang pangyayari, na siguro nakahanap siya ng mas okey sa akin, ganyan, o kaya talagang pagod na siya o ayaw na niya sa akin talaga..

Ngayon ngayon lang, nalaman ko ang sa tingin ko, yun yung reason kung bakit umiwas siya sa akin. Yung sinasabi niyang medical exam, gagamitin niya pala yun dahil pupunta na siya sa abroad. Parang tingin ko ginawa niya yung pag-iwas sa akin, kase alam niya masasaktan siguro ako kung malalaman kong iiwan na niya ako at pupunta na siya sa abroad. Hindi ko alam kung ito talaga yung reason, mas mabuti ng ito ang nasa isip ko kesa isipin kong me ipinalit siya sa akin.. Hindi ko pa siya nakakausap tungkol sa bagay na to, pero as soon as malaman ko ang truth sa mga pangyayari, ipupublish ko dito sa blog ko, dahil hindi nagsisinungaling ang ebidensiya (SOCO ba itoh) Love ko pa siya hanggang ngayon.. Gusto kong magchange ule ng SIM, pero di muna ngayon, umaasa pa rin ako kase.. pero as of now, ang Happiness na name niya sa phonebook ko dati, Heartbreaker na ngayon..
(story as of 10/28/06)

Happiness: refer to Joanne; entry from yo2ng.blogspot.com
posted by R.A. @ 2:57 PM  
About Me

Name: R.A.
Home: Philippines
About Me: i was born to make the world a better place to live in.. im the type of person who would do anything in the name of love!!(azuz) ako din yung tipo ng tao na malambing.. haha! Kontento na ako sa buhay ko ngayon, salamat sa mga taong nagbibigay ng kulay ng aking buhay.. to my friendsters, family at sa mga kaaway ko!!! salamat sa inyo.. halos madaig ko na nga ang 4 columns na Krayola sa sobrang kulay ng buhay ko eh..at sa mga nang-iwan sakin... sorry nalang kayo dahil mas lalo akong gumwapo ngayon.. hindi niyo na ako matitikman!! wawa kayo!!at sa mga present ko...just kip on hangin with me coz im gonna show you zum luv! punta naman tayo sa mga likes ko.. MY FAVORITES foods: spag, sandwiches, tortillos na black ,chicharon, sitaw, baked macaroni & pizza. cigarettes:marlboro & peace lights perfume:polo sport, calvin klein & pureplay superheroes: SPIDERMAN & X-Men anime:GTO, fruits basket, shaman king, naruto & hunterX hunter colors:black & white, red & blue and brown pastime: texting, net browsing, daydreaming.. hahaha! beverage: c2 green tea (lemon & apple flavor), no hard drinks ako.. no softdrinks din..
See my complete profile
Previous Post
Archives
Shoutbox

I can not be complete anymore, i cant be whole anymore.. =(

Links
Powered by

Free Blogger Templates

BLOGGER